Wyjaśnienie modelu podejścia do integracji przejęcia

Jaki jest model podejścia do integracji przejęć?

Model podejścia do integracji przejęcia to ramy teoretyczne zaproponowane przez Philippe'a Haspeslagha i Davida Jemisona w celu lepszego zrozumienia integracji po przejęciu i zarządzania nią. Model ten kładzie nacisk na zdolności strategiczne i potrzebę współzależności lub autonomii w przejęciach.

Model Haspeslagha i Jemisona dzieli proces integracji przejęcia na cztery kategorie: zachowanie, symbioza, utrzymywanie i absorpcja.

• Podejścia „absorpcji” i „konserwacji” wymagają niewielkiej potrzeby strategicznej współzależności, podczas gdy „symbioza” wymaga wysokiego poziomu współzależności i autonomii.
• Podejście „holdingowe” zakłada natomiast niski poziom zarówno strategicznej współzależności, jak i autonomii organizacyjnej.
• Ramy te pomagają organizacjom w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących przejęć, maksymalizując w ten sposób potencjał udanej integracji.

Kryteria udanej integracji spółki przejmowanej

Strategiczna niezależność i autonomia organizacyjna mają kluczowe znaczenie dla pomyślnego poradzenia sobie ze złożonością fuzji i przejęć.

1) Potrzeba strategicznej współzależności

Strategiczna niezależność ułatwia tworzenie wartości, pozwalając każdemu podmiotowi wykorzystać swoje mocne strony i utrzymać unikalne propozycje sprzedaży.

• Zapewnia platformę do wykorzystania uzupełniających się możliwości, wspierania innowacji i napędzania synergicznego wzrostu.
• Strategiczna współzależność zapewnia także nienaruszenie uzyskanych korzyści, zapobiegając osłabieniu przewagi konkurencyjnej firmy.
• Ponadto informuje o poziomie autonomii przyznanej przejmowanej firmie, co może znacząco wpłynąć na realizację korzyści z połączenia.

2) Potrzeba autonomii organizacyjnej

Autonomia organizacyjna gwarantuje, że nabyte korzyści pozostaną nienaruszone, zachowując w ten sposób te same aspekty, które w pierwszej kolejności uczyniły przejęcie atrakcyjnym.

• Autonomia organizacyjna upoważnia przejętą firmę do utrzymania swojej metody działania, zachowując w ten sposób najważniejsze atrybuty, które przyczyniają się do jej ogólnych wyników i wartości.
• Autonomia ta ułatwia transfer ogólnych umiejętności zarządczych. Jednak znalezienie właściwej równowagi w zakresie autonomii jest kluczowe, aby uniknąć izolowania przejmowanej firmy lub usztywniania innowacyjności.
• Ostatecznie poziom autonomii należy skalibrować tak, aby służył strategicznym celom fuzji lub przejęcia.

4 Podejścia do integracji przejęć

Aby nabyte korzyści pozostały w organizacji, konieczne jest zintegrowanie nowego podmiotu z istniejącą strukturą firmy. Proces ten nazywany jest integracją przejęć i polega na połączeniu różnych aspektów dwóch firm w celu stworzenia spójnej i wydajnej organizacji.

Istnieją cztery podejścia do integracji, każde z własnym, unikalnym zestawem korzyści i wyzwań. To są:

1) Konserwacja

Ochrona obejmuje koncepcję zachowania tożsamości, wartości i autonomii przejmowanej firmy po przejęciu. Podejście to kładzie nacisk na zachowanie unikalnych atrybutów i autonomii firmy, co prawdopodobnie sprawiło, że stała się ona przede wszystkim atrakcyjnym celem przejęcia. Konserwacja jest szczególnie korzystna w następujących okolicznościach:

• Kiedy przejmowana firma ma odrębną kulturę lub proces operacyjny, który okazał się skuteczny.
• Gdy przejmowana firma działa na odrębnym rynku lub w branży, gdzie jej wiedza i doświadczenie są nieocenione.
• Kiedy zachowanie autonomii i tożsamości firmy może prowadzić do większego zadowolenia pracowników i niższego wskaźnika rotacji, zapewniając w ten sposób dalsze funkcjonowanie i sukces firmy.

2) Symbioza

Symbioza polega na głębszym poziomie integracji pomiędzy firmami przejmowanymi i przejmującymi, gdzie dzielą się one zasobami, procesami i wiedzą w celu tworzenia obopólnych korzyści. Takie podejście zapewnia większą współpracę i przynosi korzyści obu stronom. Niektóre potencjalne korzyści płynące z symbiozy obejmują:

• Wykorzystanie środków pieniężnych spółki przejmującej do finansowania inicjatyw rozwojowych w spółce przejmowanej.
• Łączenie wiedzy specjalistycznej i wiedzy obu firm w celu usprawnienia operacji, procesów i ogólnych możliwości zarządzania.
• Przeniesienie ogólnych umiejętności zarządczych ze spółki przejmującej do spółki przejmowanej, co prowadzi do ogólnej poprawy wyników.

3) Trzymanie

Holding odnosi się do procesu generowania podstawowych wartości poprzez podział ryzyka wraz z ogólnymi możliwościami zarządzania i transferami finansowymi. Nie ma na celu integracji, ponieważ istnieje minimalny wymóg autonomii. Podejście to jest często stosowane, gdy przejmowana firma posiada unikalny zestaw aktywów, z których może skorzystać firma przejmująca, np. cenne patenty lub technologię. Niektóre z potencjalnych korzyści płynących z posiadania obejmują:

• Nabycie nowych aktywów lub możliwości, które firma przejmująca może wykorzystać w celu zwiększenia swojej siły rynkowej.
• Umożliwienie przejmowanej spółce kontynuowania samodzielnej działalności przy jednoczesnym korzystaniu ze wsparcia finansowego i zasobów spółki przejmującej.

4) Absorpcja

Absorpcja oznacza, że ​​kierownictwo musi zapewnić pomyślną realizację swojej wizji przejęcia. Przejmowana spółka jest w pełni zintegrowana z operacjami, procesami i systemami spółki przejmującej. Strategia ta zakłada priorytetowe traktowanie maksymalizacji korzyści z przejęcia, nawet jeśli wymaga to poświęcenia pewnego poziomu autonomii lub doświadczenia wolniejszej i ograniczonej integracji. Niektóre z kluczowych korzyści wynikających z absorpcji obejmują:

• Potencjał oszczędności kosztów i zwiększenia wydajności poprzez eliminację zwolnień i usprawnienie procesów w obu spółkach.
• Firma przejmująca uzyskuje dostęp i kontrolę nad zasobami firmy przejmowanej, w tym technologią, talentami i własnością intelektualną.

Jak korzystać z modelu AIA?

Model AIA, czyli model Acquisition Integration Approaches, to narzędzie wykorzystywane przez firmy do określenia optymalnego podejścia do integracji przejmowanej firmy w ich działalność. Model ten uwzględnia różne czynniki, takie jak charakter przejęcia, cele i zadania obu firm oraz aktualny stan każdej organizacji.

1. Zidentyfikuj rodzaj przejęcia: Pierwszym krokiem w zastosowaniu modelu AIA jest określenie rodzaju dokonywanego przejęcia. Może to być przejęcie poziome, gdy spółka przejmująca i spółka przejmowana działają w tej samej branży, lub przejęcie pionowe, gdy firmy działają na różnych etapach łańcucha dostaw.
2. Zdefiniuj cele i zadania integracji: Następnie ważne jest jasne zdefiniowanie celów i zadań integracji. Mogą one obejmować maksymalizację oszczędności kosztów, uzyskanie dostępu do nowych rynków lub technologii lub zwiększenie siły rynkowej.
3. Oceń wymagany poziom autonomii: Jednym z kluczowych czynników przy stosowaniu modelu AIA jest określenie, jak duża autonomia jest niezbędna dla przejmowanej firmy. Będzie to zależeć od takich czynników, jak kultura i styl zarządzania firmy przejmującej, a także poziom wiedzy specjalistycznej i zasobów przejmowanej firmy.
4. Wybierz preferowany model podejścia do integracji przejęcia: W zależności od rodzaju przejęcia, celów integracji, zadań i wymaganego poziomu autonomii firmy mogą wybierać spośród różnych wstępnie zdefiniowanych podejść do integracji przejęcia. Należą do nich konserwacja, symbioza, przechowywanie i wchłanianie. Każde podejście ma swoje zalety i wady, a wybór będzie zależał od konkretnych potrzeb zaangażowanych firm.
5. Wdrażaj wybrane podejście: Po wybraniu preferowanego podejścia do integracji nadszedł czas na jego wdrożenie. Wymaga to koordynacji z różnymi działami i zespołami w obu firmach, aby zapewnić płynne przejście i skuteczną integrację operacji.
6. Monitoruj i dostosowuj proces integracji po przejęciu: Ostatnim krokiem jest monitorowanie i ciągła ocena skuteczności wybranego podejścia. Będzie to obejmować dokonanie wszelkich niezbędnych dostosowań, a także identyfikację i rozwiązanie wszelkich potencjalnych problemów, które mogą pojawić się w trakcie procesu integracji.

Wniosek!

Jeśli proces integracji przejęć zostanie przeprowadzony strategicznie i uważnie, może znacząco zapewnić większą siłę rynkową i konkurencyjność.

Staranny dobór optymalnego podejścia do integracji, znajomość niezbędnego dla przejmowanej spółki poziomu autonomii oraz skuteczny transfer kompetencji ogólnego zarządu mogą przyczynić się do wyciągnięcia pełnych korzyści z procesu przejęcia na dużą skalę.

Często zadawane pytania

1) Jakie są podejścia do przejęć?

Istnieją cztery główne podejścia do integracji przejęć: podejście polegające na zachowaniu, podejście symbiotyczne, podejście holdingowe i podejście absorpcyjne.

2) Jaka jest różnica pomiędzy podejściami integracyjnymi?

Główna różnica pomiędzy podejściami do integracji polega na stopniu autonomii przyznanej przejmowanej spółce. Podejście konserwacyjne pozwala na większą autonomię, natomiast podejście absorpcyjne zakłada pełną asymilację z działalnością spółki przejmującej.

3) Jakie czynniki należy wziąć pod uwagę przy wyborze podejścia integracyjnego?

Do kluczowych czynników, które należy wziąć pod uwagę przy wyborze podejścia integracyjnego, zalicza się kulturę i wartości każdej firmy, poziom zgodności między jej operacjami i systemami oraz ogólne cele i strategię stojącą za przejęciem.

4) W jaki sposób skuteczny transfer umiejętności zarządzania ogólnego może przyczynić się do pomyślnej integracji?

Skuteczny transfer umiejętności zarządzania ogólnego polega na wymianie pomysłów, wiedzy i umiejętności pomiędzy spółkami przejmującymi i przejmowanymi. Może to pomóc w ujednoliceniu ich działań i zwiększeniu ogólnej wydajności, prowadząc do skuteczniejszego procesu integracji.

5) Jak podejście polegające na integracji przejęć wpływa na morale pracowników?

Wybrane podejście integracyjne może mieć wpływ na morale pracowników. Podejście konserwatorskie może zachować poczucie niezależności pracowników, ale może prowadzić do niepewności i niepewności zatrudnienia. Podejście absorpcyjne może powodować opór i niechęć pracowników, ale może również oferować możliwości wzrostu i rozwoju.