Pochodne instrumenty kredytowe wyjaśnione szczegółowo

W naszym wcześniejszym artykule na temat instrumentów pochodnych OTC przedstawiliśmy krótki opis instrumentów pochodnych OTC i ich rodzajów. Kontynuując artykuł, wyjaśniamy jeden z podstawowych rodzajów instrumentów pochodnych OTC, a mianowicie kredytowe instrumenty pochodne.

Instrument pochodny to kontrakt finansowy, którego cena jest pochodną i w zależności od ceny bazowego składnika aktywów.

Definicja kredytowych instrumentów pochodnych

Zgodnie z Wikipedią, kredytowy instrument pochodny odnosi się do dowolnego z różnych instrumentów i technik zaprojektowanych w celu oddzielenia, a następnie przeniesienia ryzyka kredytowego lub ryzyka niewykonania zobowiązania przez pożyczkobiorcę korporacyjnego lub państwowego, przenosząc go na podmiot inny niż pożyczkodawca lub dług uchwyt. W uproszczeniu jest to przeniesienie ryzyka kredytowego z jednej strony na drugą bez przenoszenia instrumentu bazowego.

Są to negocjowalne umowy dwustronne (wzajemne porozumienie między dwiema stronami dotyczące wykonania czynności w zamian za działanie innych stron), które pomagają użytkownikom zarządzać ich ekspozycją na ryzyko kredytowe. Kupujący płaci opłatę stronie przejmującej ryzyko.

Rodzaje kredytowych instrumentów pochodnych

1. Niefinansowe kredytowe instrumenty pochodne.
2. Finansowane kredytowe instrumenty pochodne.

Niefinansowe kredytowe instrumenty pochodne: jest to umowa między dwiema stronami, z których każda jest odpowiedzialna za dokonywanie płatności w ramach umowy. Są one określane jako niefinansowane, ponieważ sprzedawca nie dokonuje płatności z góry na pokrycie jakichkolwiek przyszłych zobowiązań. Sprzedający dokonuje jakiejkolwiek płatności dopiero po zrealizowaniu rozliczenia. Ostatecznie kupujący bierze na siebie ryzyko kredytowe, czy sprzedający będzie w stanie zapłacić jakąkolwiek kwotę rozliczenia gotówkowego/fizycznego. Credit Default Swap (CDS) to najpopularniejszy i najbardziej popularny rodzaj niefinansowanych kredytowych instrumentów pochodnych.

Finansowane kredytowe instrumenty pochodne: W tym typie strona, która przyjmuje na siebie ryzyko kredytowe, dokonuje płatności początkowej, która jest wykorzystywana do rozliczenia wszelkich zdarzeń kredytowych, które mogą nastąpić w przyszłości. Tym samym kupujący nie jest narażony na ryzyko kredytowe sprzedającego. Credit Linked Note (CLN) i Collateralized Debt Obligation (CDO) to uroki finansowanych kredytowych produktów pochodnych. Tego rodzaju transakcje zazwyczaj obejmują spółki celowe (SPV) w celu wystawienia / zaciągnięcia zobowiązania dłużnego, które odbywa się za pośrednictwem sprzedającego. Wpływy są zabezpieczone poprzez inwestowanie w papiery wartościowe o wysokim ratingu, a wpływy te można wykorzystać do dowolnego rozliczenia gotówkowego lub fizycznego.

Produkty w ramach każdego typu

NIERZECZYWISTE KREDYTOWE INSTRUMENTY POCHODNE

A. Swap ryzyka kredytowego (CDS):

Najpopularniejszą formą niefinansowanego kredytowego instrumentu pochodnego jest swap ryzyka kredytowego (CDS).

W przypadku swapu na zwłokę w spłacie kredytu sprzedawca negocjuje opłatę z góry lub opłatę ciągłą, aby zrekompensować kupującemu określone zdarzenie, takie jak niewykonanie zobowiązania lub brak płatności.

Korzyścią dla kupującego i sprzedającego w przypadku CDS jest to, że kupujący mogą usunąć ryzykowne podmioty ze swoich bilansów bez konieczności ich sprzedaży, podczas gdy sprzedający mogą uzyskać wyższe zwroty z inwestycji, wchodząc na rynki, na które w innym przypadku trudno byłoby im wejść.

CDS są głównie z czterech typów:

Swapy na zwłokę w spłacie kredytu na pojedyncze podmioty: W tej formie swap dotyczy jednego podmiotu

Swapy na zwłokę w spłacie kredytu na koszyk podmiotów: w tym przypadku swap dotyczy kilku podmiotów połączonych

Swapy na indeks ryzyka kredytowego: obejmują portfel swapów na jeden podmiot

Swapy na zwłokę w spłacie kredytu z tytułu pierwszej straty i transzy: w tym typie nabywca otrzymuje rekompensatę za wszelkie straty wynikające ze zdarzeń kredytowych, w przeciwieństwie do swapu na zwłokę w spłacie pierwszej straty, który kompensuje tylko stratę z pierwszego zdarzenia kredytowego

Wreszcie, wartość swapu na default zależy od prawdopodobieństwa podmiotu lub kontrahenta lub korelacji między nimi.

Przykład CDS

Najczęstszym przykładem CDS jest relacja między firmą, bankiem i firmą ubezpieczeniową:

Załóżmy, że Bank A kupuje obligację wyemitowaną przez firmę XYZ. Aby zabezpieczyć się przed niewypłacalnością firmy XYZ, Bank A kupuje swap na zwłokę w spłacie kredytu (CDS) od Towarzystwa Ubezpieczeniowego. Bank na bieżąco płaci towarzystwu ubezpieczeniowemu stałe, okresowe płatności, w zamian za zabezpieczenie na wypadek niewykonania zobowiązania.

B. Swapcja ryzyka kredytowego:

Swapcja na zwłokę w spłacie kredytu lub opcja na zwłokę w spłacie kredytu to opcja zakupu ochrony (opcja płatnika) lub sprzedaży ochrony (opcja odbiorcy) jako swap na zwłokę w spłacie kredytu w odniesieniu do określonego kredytu referencyjnego o określonym terminie zapadalności. (Wikipedia).

Mówiąc najprościej, jest to opcja na CDS. Daje posiadaczowi prawo, a nie obowiązek kupna/sprzedaży ochrony podmiotu na określony przyszły okres.

C. Opcja spreadu kredytowego:

Spread kredytowy lub spread kredytowy netto obejmuje zakup jednej opcji i sprzedaż innej opcji w tej samej klasie i wygaśnięciu, ale z różnymi cenami wykonania. Inwestorzy otrzymują kredyt netto za wejście w pozycję i chcą, aby spready zawęziły się lub wygasły dla zysku. (Wikipedia)

D. Całkowity swap zwrotu:

Definiuje się go jako całkowity transfer zarówno ryzyka kredytowego, jak i rynkowego aktywów bazowych. Aktywami zwykle są obligacje, pożyczki i akcje.

E. Produkty z indeksem CDS (CDSI)

Jest to kredytowy instrument pochodny służący do zabezpieczania ryzyka kredytowego lub zajmowania pozycji w koszyku podmiotów kredytowych. CDSI jest standardowym zabezpieczeniem kredytowym, w przeciwieństwie do CDS, który jest instrumentem pochodnym OTC.

F. CDS zabezpieczone aktywami (ABCDS):

Aktywem referencyjnym w tym przypadku jest papier wartościowy zabezpieczony aktywami, a nie jakikolwiek korporacyjny instrument kredytowy.

FINANSOWANE KREDYTOWE INSTRUMENTY POCHODNE

A. NOTA ZWIĄZANA Z KREDYTEM (CLN):

Jest skonstruowany jako papier wartościowy z wbudowanym CDS umożliwiającym emitentowi przeniesienie określonego ryzyka kredytowego na inwestorów kredytowych. W takim przypadku emitent nie jest zobowiązany do spłaty zadłużenia w przypadku wystąpienia określonego zdarzenia. Ostatecznym celem CLN jest przeniesienie ryzyka określonego niewykonania zobowiązania na inwestorów, którzy są gotowi ponieść to ryzyko w zamian za wyższą rentowność.

B. Zobowiązanie do stałej proporcji zadłużenia (CPDO):

CPDO jest złożonym instrumentem finansowym, wynalezionym w 2006 roku przez ABN Amro i zaprojektowanym tak, aby spłacać tak samo wysokie oprocentowanie jak ryzykowne obligacje śmieciowe, oferując jednocześnie najwyższy możliwy rating kredytowy. Definiuje się go jako rodzaj syntetycznego zabezpieczonego instrumentu dłużnego, który jest zabezpieczony indeksem dłużnych papierów wartościowych. Są to kredytowe instrumenty pochodne dla inwestorów, którzy chcą podjąć ekspozycję na ryzyko kredytowe.

C. Zabezpieczone zobowiązanie dłużne (CDO):

Jest to rodzaj strukturalnego zabezpieczenia zabezpieczonego aktywami (ABS). CDO jest podzielony na transze, przez które kontrolowany jest przepływ płatności. Płatności i stopy procentowe różnią się w zależności od transz, przy czym najstarsza transza płaci najniższe stawki, a najniższa transza płaci najwyższe stawki, aby zrekompensować ryzyko niewykonania zobowiązania. Syntetyczne CDOS to kredytowe instrumenty pochodne, które są syntetyzowane za pomocą podstawowych płyt CD, takich jak CDS i CLN. Są one podzielone na transze kredytowe w oparciu o poziom ryzyka kredytowego.

Korzyści i ryzyko związane z kredytowymi instrumentami pochodnymi

Wniosek

Mając zestaw zalet i wad związanych z kredytowymi instrumentami pochodnymi, inwestorzy powinni mierzyć i zarządzać ryzykiem kontrahenta, korelacjami i płynnością. Budowa silnego amortyzatora finansowego jest kluczowym elementem zapewniającym stabilność finansową.