Wielkie plany jednego właściciela małej firmy — i diagnoza, która jej nie powstrzyma

Keisha Greaves była absolwentką dążącą do kariery w modzie, kiedy zaczęła doświadczać niezwykłych objawów. Pewnego dnia podczas wizyty w supermarkecie jej noga poddała się i upadła na podłogę. „To nie był pierwszy raz, kiedy tak się poczułam” – mówi. „Ale myślę, że wtedy moja mama i siostra mówiły: »Coś jest nie tak«”. 24-latek został w końcu skierowany do neurologa – i zdiagnozowano dystrofię mięśniową obręczy kończyn.

W miarę postępu objawów myślała, że ​​jej kariera w modzie dobiegła końca, ale nawiązanie kontaktu ze społecznością zwolenników zachęciło ją do założenia własnej firmy. Przedsiębiorczość stała się dla niej środkiem do realizacji swoich ambicji. Dziś prowadzi własną firmę z domu, a jej praca w Girls Chronically Rock pozwala jej odwdzięczyć się społeczności osób niepełnosprawnych, która wsparła jej podróż.

Minęło 10 lat od diagnozy, która zmieniła trajektorię życia Keishy. Nie dotarła do tego miejsca – otwarcie dyskutując o swoim życiu z niepełnosprawnością – z dnia na dzień. Na początku nie mogła nawet rozmawiać ze sobą. „Nie ma leczenia, nie ma lekarstwa” – mówi Keisha. „I tak, oczywiście, całkowicie zacząłem się zamykać”. Odrzuciła plany z przyjaciółmi i nie rozmawiała z rodziną o swoich uczuciach.

Nigdy nie powiedziałem, że mam dystrofię mięśniową, ponieważ wydawało mi się, że powiedzenie tego na głos urzeczywistniło to.

Gdy objawy zaczęły się nasilać, musiała użyć laski. W pracy iw wywiadach twierdziła, że ​​skręciła kostkę lub miała wypadek samochodowy. „Nigdy nie powiedziałem, że mam dystrofię mięśniową, ponieważ wydawało mi się, że powiedzenie tego na głos urzeczywistniło to” – mówi Keisha. W tym czasie pracowała w branży modowej jako merchandiser dla międzynarodowych marek modowych w głównych domach towarowych.

Skutki choroby stawały się jednak coraz bardziej widoczne, a Keisha, która potrzebowała większych udogodnień, powiedziała, że ​​doświadczyła dyskryminacji ze strony pracodawców. Koleżanka zasugerowała, żeby założyła bloga, aby opowiedzieć o swoich frustracjach. „Pomyślałam:„ Po co pisać bloga?” – mówi – „ponieważ wciąż myślałam, że nie mam dystrofii mięśniowej”.

Pomyślałem sobie: „Czas wykorzystać moje marzenia”.

Dopiero Keisha otworzyła się na temat swojej niepełnosprawności, kiedy zaczęła akceptować diagnozę. „Opublikowałam to w mediach społecznościowych i otrzymałam tak wiele pozytywnych opinii od ludzi”, mówi. Poprzez blogowanie Keisha nawiązała kontakt ze społecznością osób niepełnosprawnych, gdzie znalazła wsparcie i wreszcie pogodziła się ze swoją diagnozą. W zamian chciała dać wsparcie. „Pomyślałem sobie: „Czas wykorzystać moje marzenia”.

Inspirujące wiadomości, które Keisha udostępniała za pośrednictwem blogów i mediów społecznościowych, stały się podstawą pomysłu — koszulek graficznych, które mogłyby rozpowszechniać te wiadomości jeszcze szerzej. Wypuściła Girls Chronically Rock z kilkoma projektami t-shirtów na rynku internetowym, zanim w 2017 roku przeniosła się do Shopify. „Kiedy firma zaczęła się rozwijać, pomyślałam:„ Nadszedł czas, aby uzyskać bardziej profesjonalną markową witrynę internetową ”- mówi.

Girls Chronically Rock to nie tylko firma produkująca koszulki, mówi Keisha. „Myślę o tym jako o ruchu”. Jej kolekcja rozszerzyła się teraz poza koszulki do akcesoriów i masek na twarz, w odpowiedzi na globalną pandemię. Ponadto, ze względu na charakter jej działalności, była w stanie z łatwością tworzyć nowe projekty koszulek, aby odpowiadać na to, co dzieje się na świecie, w tym przecinające się wiadomości dla społeczności osób niepełnosprawnych czarnoskórych.

Girls Chronically Rock to firma, która zapewnia niezależność, umożliwiając Keishę pracę w domu i ustalanie własnych godzin w oparciu o to, jak się czuje z dnia na dzień. „Najlepiej, jeśli pracujemy dla siebie”, mówi, „ponieważ nie wiemy, jak świat zewnętrzny nas zaakceptuje”. Mówi, że czasami wstawanie z łóżka zajmuje jej trochę więcej czasu, ale nawet w te dni nadal jest w stanie prowadzić firmę za pomocą telefonu. Poświęci ten czas, aby odpowiedzieć klientom, którzy są również w dużej mierze częścią społeczności osób niepełnosprawnych. „Oni to rozumieją”, mówi. „Czuję się komfortowo, dając im znać, kiedy mam zły dzień, a zamówienia będą opóźnione”.

Zaangażowanie Keishy w świadomość niepełnosprawności i pracę z Girls Chronically Rock pomogło jej pozycjonować ją jako rzeczniczkę w jej społeczności. Została poproszona o podzielenie się swoją historią na uczelniach i na panelach branżowych. W tym miesiącu przemawiała w ramach Think in Color, trzydniowego wydarzenia, podczas którego przemawiały kolorowe kobiety, które zbudowały odnoszące sukcesy firmy internetowe.

Nawiązała również współpracę z Partners for Youth with Disabilities, lokalną organizacją, której celem jest budowanie umiejętności i zdolności młodych ludzi, przy jednoczesnym zwiększeniu dostępności i integracji w społeczności i miejscach pracy. „Regularnie rozmawiam z małymi dziećmi” — mówi. „Mówię im:„ Możesz osiągnąć i zrobić wszystko, co chcesz”.

Naprawdę wierzę, że rzeczy dzieją się z jakiegoś powodu.

Pomimo nieoczekiwanych niepowodzeń Keisha zmienia modę na alternatywną przyszłość. „Naprawdę wierzę, że rzeczy dzieją się z jakiegoś powodu” — mówi. Ma nadzieję, że połączy swoje osobiste doświadczenia i swoją działalność w branży modowej, aby stworzyć własną linię odzieży adaptacyjnej. „Idę na fizjoterapię w basenie, a zakładanie i zdejmowanie kostiumu kąpielowego jest kłopotliwe” – mówi. „Chcę, aby moja linia obejmowała adaptacyjną odzież sportową i stroje kąpielowe, ponieważ jeszcze tego nie widziałam”.

Keisha prowadzi już rozmowy z wykładowcami mody na swojej macierzystej uczelni, Framingham State University, aby wprowadzić lekcje adaptacyjnego ubioru do programu nauczania. Czy to osobiście, czy zdalnie, podczas tych zajęć przejmie rolę konsultanta, pomagając absolwentom wejść w świat mody z szerszą perspektywą włączenia. „Jakie jest lepsze miejsce na start niż miejsce, w którym ukończyłem szkołę?”

Zdjęcie główne dzięki uprzejmości Keishy Greaves