Ludzie, którzy nigdy się nie zamykają: jak sobie z nimi radzić

Czy kiedykolwiek fantazjujesz o tym, co powiedziałbyś ludziom, którzy nigdy się nie zamykają?

• Próbują mówić, jakby byli geniuszami, podczas gdy są oczywiście głupi jak klamka.
• Albo próbują wzmocnić swoją wiarygodność słowami wyzwalającymi, więc posłuchasz ich głupich rad.
• Albo przechwalają się jakąś kretyńską rzeczą, którą zrobili w nadziei, że pomyślisz, że są fajni.

Ale tak naprawdę, po prostu chciałbyś, żeby przestali biegać po swoich cholernych ustach.

Wiesz, o czym mówię?

Domyślam się, że tak. Prawdę mówiąc, założę się, że posuwasz się do ekstremalnych środków, aby upewnić się, że nikt nie myśli , że jesteś jedną z tych osób.

Wiesz, jak STFU, a ostatnią grupą, do której chcesz należeć, jest to Plemię, prawda? Nie mogłeś szanować siebie.

Przestań się martwić, jeśli ludzie każą ci się zamknąć

Kiedy martwisz się, że inni ludzie powiedzą Ci o STFU, podczas próby zdobycia pozycji w mediach społecznościowych dzieje się kilka złych rzeczy:

• Mówisz tylko wtedy, gdy jesteś całkowicie pewny siebie.
• Dokładnie mierzysz, jak wszyscy zareagują.
• Upewniasz się, że nic, co powiesz, nie sprawi, że ktokolwiek będzie o tobie mniej myślał.

Myślisz, że to sprytne. I do pewnego stopnia tak jest. Jeśli chcesz przejść przez życie tak, aby nikt cię nie lubił, zapięcie dolnej wargi, skupienie wzroku na sobie i kontynuowanie biznesu jest idealną strategią. Tak jak możesz nauczyć się pisać jak Hemingway, możesz nauczyć się mówić jak Hemingway.

Ale nikt ci nie mówi, że to także dobry sposób na spędzenie życia w strachu .

Nigdy nie możesz powiedzieć, co naprawdę myślisz, bojąc się, że ktoś się nie zgodzi. Nigdy nie możesz powiedzieć innym ludziom tego, co naprawdę powinni wiedzieć, z obawy, że zrujnujesz z nimi swój związek. Nigdy nie zajmiesz się pisaniem książki lub bloga, który planujesz, z obawy, że nikt oprócz Ciebie nie uzna, że ​​jest to ważne.

Jasne, każdy, kto cię zna, polubi cię, ale niewielu cię pozna. Stracisz wszystkie cechy dobrego pisarza. Strach przed „zamknięciem się w pierdolę” doprowadzi cię do przeciętności. To zmiażdży każdą szansę, jaką kiedykolwiek miałeś na wielkość.

Oczywiście, jaki masz wybór? Nie, nie chcesz być nieśmiałym, przeciętnym pisarzem, ale nie chcesz też być jedną z tych osób, które nie wiedzą, kiedy zamknąć usta.

Jak zrównoważysz te dwie rzeczy?

Jak powiedzieć, co myślisz, nie stając się „wiedzącym wszystko”, któremu wszyscy chcą uderzyć w twarz? Jak możesz upewnić się, że inni uznają Cię za interesującego, a nie denerwującego lub naiwnego ?

Cóż, nie możesz. Głównie dlatego, że nie jesteś wszechmocny i nie masz kontroli nad tym, co myślą wszyscy inni.

Ale możesz uniknąć popełniania typowych błędów.

7 irytujących typów ludzi, którzy nie chcą się zamknąć

Te błędy są tak powszechne, że wszystkie zostały zamienione w frazesy.

Nigdy wcześniej nie widziałem nikogo, kto by zebrał je wszystkie w jednym miejscu, więc tylko dla twojej korzyści, oto siedem typów ludzi, którzy nigdy się nie zamykają.

Typ 1: Ludzie, którzy są za duzi na swoje bryczesy

Ludzie, których najczęściej chcę się zamknąć, to, co moja mama nazwałaby „zbyt dużymi na ich bryczesy”. Próbują brzmieć mądrzej niż w rzeczywistości, udając, że wiedzą więcej niż naprawdę, lub zachowują się tak, jakby ich życie było lepsze, niż jest w rzeczywistości. Wychodzą jako fałszywi, a to irytuje wszystkich w niewłaściwy sposób.

Prawda: nie można udawać interesującej osoby. Jeśli czujesz, że musisz udawać, to problemem nie jest twoje pisanie. To ty. Urozmaicić swoje życie, a będzie ci nieskończenie łatwiej napisać coś, co inni chcą przeczytać.

Typ #2: Snobowie, którzy patrzą na wszystkich z góry

Oczywiście możesz posunąć się za daleko. Niektórzy ludzie zrobili tak wiele, że zdają się patrzeć na wszystkich z góry. Dla nich nie chodzi o to, żeby nikomu zaimponować. Naprawdę wierzą, że są lepsi. Są Michaelem Jordanem w swojej branży i nikt nie zbliża się do ich talentu. Co więcej, upewniają się, że wszyscy o tym wiedzą.

Co jakiś czas widzę początkujących blogerów zanurzających się w ten tryb. Zazwyczaj to osoba odnosząca sukcesy, która zakłada bloga i wierzy, że jej osiągnięcia uprawniają ją do nieustannej uwagi. Duży błąd.

Nikt nie jest uprawniony do uwagi, nawet celebryci. Gdyby stało się oczywiste, że patrzą na wszystkich z góry, straciliby ogromną część swojej publiczności.

Typ #3: Zimna ryba

Jak na medium, które ma dotyczyć autoekspresji, większość blogerów jest zaskakująco zimna. Ich pisanie przypomina mi coś, co mogłem przeczytać w Biology 101. Wygląda na to, że próbują zaimponować nauczycielowi swoją wiedzą i zapomnieli, że blogowanie nie jest pisaniem eseju. To medium konwersacyjne.

Aby być rozmownym, nie możesz być zimny. Musisz być ciepły, nerwowy i co najważniejsze, ZABAWNY.

Typ 4: Każdy, kto mówi, ale nie może chodzić

Znasz tych ludzi, którzy zawsze mówią o tym, co zamierzają zrobić, i to, co mówią, brzmi naprawdę dobrze, ale nigdy tak naprawdę nie robią tego? Po chwili przestajesz im wierzyć. Jeśli tak będzie, w końcu przestaniesz słuchać. Nikt nie ma czasu dla kogoś, kto mówi o dobrej grze, ale nie wspiera jej akcją.

To samo dotyczy blogerów, którzy zbytnio skupiają się na technikach przyciągania uwagi. Zbyt często widzę, jak ludzie rozmawiają o tym, jak zamierzają opublikować bezpłatny raport, rozmawiają o tym, jak napiszą książkę, rozmawiają o tym, jak mają rozpocząć kurs, ale nigdy nie docierają do robić to.

Twoi czytelnicy mogą nie dbać o to zbytnio, ale inni blogerzy oglądają tego typu rzeczy. Rób to wystarczająco długo, a stracisz ich szacunek, co jest katastrofalne, gdy próbujesz rozwijać bloga.

Typ 5: Ludzie, którzy owijają w bawełnę

Dlaczego niektórzy ludzie nigdy się nie zamykają? Niektórzy mieszkańcy południowych Stanów Zjednoczonych mogą być bardzo wrażliwi na ten temat. Dla nich owijanie w bawełnę nie jest złą komunikacją. To dziedzictwo kulturowe. Nie wychodzisz po prostu i nie mówisz, co masz na myśli, ponieważ, cóż, to „po prostu nie tak się tutaj robi”.

To bez sensu.

Pochodzę z Południa, obecnie mieszkam na Południu i kocham moje południowe dziedzictwo, ale kręcę się po buszu przez więcej niż kilka minut, a zignoruję Cię z najuprzejmiejszym południowym uśmiechem. Nie mam czasu na zastanawianie się, co wszyscy mają na myśli, online czy w inny sposób. Albo przejdź do rzeczy, albo STFU.

Typ #6: Kretyni gadają w niewłaściwym celu

Znałeś kiedyś kogoś, kto zmyśla, żeby mieć o czym porozmawiać? Nie ma znaczenia, czy historia rzeczywiście się wydarzyła. Nie ma znaczenia, czy ich opinia jest oparta na jakichkolwiek dowodach. Nie ma znaczenia, że ​​wszyscy w pokoju wiedzą, że są gówniani. Dopóki jest to interesujące, z pewnością ci o tym opowiedzą.

Krótko mówiąc, gadają z dupy.

Kiedy jesteś blogerem, łatwo popełnić ten sam błąd. Zaczynasz z mnóstwem rzeczy do napisania, ale prędzej czy później studnia po prostu wysycha.

Problem polega na tym, że Twoi czytelnicy oczekują, że będziesz regularnie publikować, a to oznacza znalezienie czegoś do pisania i szybką naukę pisania artykułów. W chwili desperacji możesz ulec pokusie wybrania tematu, o którym wiesz, że jest głupstwem, tylko po to, by zadowolić swoich czytelników.

Duży błąd. W sieci ludzie są jeszcze mniej tolerancyjni wobec BS niż w prawdziwym życiu. Jeśli chcesz, żeby cię wysłuchali, lepiej albo powiedz coś, co ma przynajmniej jakieś podstawy w rzeczywistości, albo nic nie mów.

Typ #7: Poduszki gazowe o długim wietrze

Czasami nie ma znaczenia, jak bardzo jesteś interesujący. Mów zbyt długo, a ludzie będą mieć do ciebie żal za marnowanie czasu, nawet jeśli lubili cię słuchać.

W przyszłości zawahają się też z Tobą skontaktować.

Radzenie sobie z ludźmi, którzy nigdy się nie zamykają

Jedną rzeczą jest uznanie tych różnych kategorii. To kolejna nauka, jak sprawić, by ludzie się zamknęli. Jeśli szukasz wskazówek, sprawdź te różne scenariusze.

Dlaczego niektórzy ludzie nigdy się nie zamykają?

Co sprawia, że ​​zastanawiasz się: „Dlaczego niektórzy ludzie nigdy się nie zamykają?” Czy to dlatego, że jesteś bardziej cichą osobą? Czy to dlatego, że jesteś introwertykiem? Czy to dlatego, że wolisz słuchać niż mówić?

Niekoniecznie istnieje dobry lub zły sposób bycia, ale niektórzy ludzie uwielbiają rozmawiać. Mogą lubić wyrażać się z dużą ilością szczegółów lub mogą chcieć udowodnić swoją rację wieloma przykładami. Inni po prostu lubią się kłócić.

Jak powiedzieć komuś, że mówi za dużo, w miły sposób

Jeśli potrzebujesz chwili spokoju i regularnie spotykasz gadatliwą osobę, znalezienie odpowiedniego sposobu na grzeczne rozwiązanie sytuacji może być trudne. Ale będziesz musiał nauczyć się mówić komuś, że mówi za dużo, w miły sposób.

Jedną łatwą rzeczą, którą możesz zrobić, to zająć się swoimi potrzebami, a nie tym, co druga osoba robi źle.

Poinformuj o rodzaju spokojnego otoczenia, które Ci odpowiada i zapytaj drugą osobę, czy może być taktowna, gdy jest wokół Ciebie. W ten sposób mogą szanować twoje granice bez poczucia, że ​​zrobili coś złego lub że muszą zmienić swoją osobowość.

Kiedy skarcić ludzi, którzy nigdy się nie zamykają?

Jeśli wyraziłeś swoje potrzeby, a druga osoba nadal ich nie szanuje, możesz mieć wrażenie, że ludzie są tak cholernie głupi? Ale ważne jest, aby nie brać rzeczy do siebie. Druga osoba prawdopodobnie nie próbuje cię denerwować celowo — po prostu przyzwyczaiła się do tego, że uchodzi jej na sucho.

Ludzie, którzy się nie zamykają, często nie słuchają zbyt uważnie, więc być może będziesz musiał wielokrotnie powtarzać im, jak się czujesz. Przypomnij im surowo, że nie masz czasu na bzdury i że docenisz, jeśli Twoja komunikacja z nimi będzie szybka i krótka, a nie rozwlekła i czasochłonna.

Możesz też dawać przykład…

Najlepsza praktyczna zasada: ustosunkuj się tak szybko, jak to możliwe, a następnie zamknij usta.

To powiedziawszy, myślę, że skorzystam z własnej rady…