11 teorii zysku

Teorie zysku zapewniają właścicielom firm i przedsiębiorcom ramy oceny potencjału ich przedsięwzięcia. Teorie te koncentrują się wokół kilku kluczowych idei, takich jak udział w rynku, kontrola kosztów i ocena ryzyka. Wiedza zdobyta dzięki tym teoriom może pomóc przedsiębiorcom określić, czy ich przedsięwzięcie jest warte inwestycji i potencjalnego ryzyka.

Na przykład, oceniając udział w rynku potencjalnego produktu lub usługi, przedsiębiorcy mogą podejmować świadome decyzje dotyczące inwestycji w przedsięwzięcie. Należy również rozważyć środki kontroli kosztów, które można podjąć w celu zwiększenia potencjalnego zysku. Wreszcie, przedsiębiorcy muszą ocenić ryzyko związane z każdym przedsięwzięciem, aby określić, które z nich warto realizować.

Jakie są teorie zysku?

Teorie zysku to zestaw zasad, które firmy mogą wykorzystać, aby zmaksymalizować swoje zyski. Teorie te uwzględniają takie czynniki, jak warunki rynkowe, struktura kosztów i ogólne strategie sprzedaży. Pomagają firmom zrozumieć, jak najlepiej wycenić swoje produkty lub usługi, aby zmaksymalizować zyski.

Teorie zysku kierują również zarządzaniem marżą i dostosowaniem cen w oparciu o warunki rynkowe. Dzięki zrozumieniu tych teorii firmy mogą podejmować bardziej świadome decyzje dotyczące swojej strategii cenowej.

Stanowią podstawę skutecznych taktyk sprzedaży i marketingu, które mogą pomóc firmom zwiększyć zyski w dłuższej perspektywie. Ostatecznie Teorie zysku pomagają firmom podejmować mądrzejsze decyzje dotyczące cen i operacji, aby zapewnić maksymalną rentowność w przyszłości.

Tylko normalne zyski są niezbędne do rozwoju gospodarczego i zapewnienia rentowności przedsiębiorstwa. Teorie normalnego zysku zapewniają wgląd w to, jak firmy mogą dokładnie określić swój zysk, i pozwalają zrozumieć różne źródła, z których może pochodzić czysty zysk.

Teorie sugerują również sposoby generowania dochodu rezydualnego poprzez innowacyjne, unikalne procesy i strategie, a także dążenie do osiągnięcia doskonałości menedżerskiej. Teorie zysku są niezbędnym narzędziem do zrozumienia złożoności sposobu ustalania zysków i cen na każdym rynku.

Rodzaje teorii zysku

1. Rentowa teoria zysku

Amerykański ekonomista Walker początkowo zaproponował tę koncepcję, która została zainspirowana teoriami Seniora i JS Milla. Jak zauważył Mill, każdy producent, który uzyskuje dodatkowe zyski dzięki swoim wyjątkowym talentom biznesowym lub lepszemu zarządzaniu, prawdopodobnie otrzyma podobne zwroty z czynszu.

Walker argumentował, że zysk i renta należą do tego samego gatunku. Jego pojęcie zysku zakładało, że sukces został osiągnięty przez lepszego przedsiębiorcę w porównaniu z marginalną biegłością jego konkurenta. Ekonomiści ci zaobserwowali znaczną zgodność między zwrotem z inwestycji w ziemię a dochodami z przedsiębiorczości, przy czym pierwszy był wynagradzany za korzystanie z nieruchomości, a drugi nagradzał przedsiębiorczość.

Żyzność gleby może być różna, podobnie jak przenikliwość przedsiębiorców różni się w zależności od osoby. Czynsz dzierżawny za grunty wyższego rzędu jest zasadniczo określany przez różnicę w produktywności między obszarami marginalnymi i supermarginalnymi; podobnie zyski obserwuje się, porównując te, które zamieszkują te dwie dywizje. Innymi słowy, to grunty wewnątrzmarginalne przewyższają zyski swoich odpowiedników.

Porównywalni do gruntów marginalnych, marginalni przedsiębiorcy nie generują nadwyżki. Tym samym zaliczani są do przedsiębiorców non-profit. Jednak właściciele firm wewnątrzmarginalnych często mogą uzyskać zysk przewyższający zysk przeciętnego indywidualnego przedsiębiorcy w swojej branży.

Przedsiębiorca, który opieszale sprzedaje swoje towary po tej samej cenie, za jaką zostały kupione, męcząco nie zarabia nic więcej niż pensja menedżera i żadnego zysku. W konsekwencji tej nadwyżki nie ma w kosztach produkcji; podobnie jak czynsz, również nie jest wliczony w cenę sprzedaży. Zysk staje się wówczas premią do tego, co już zostało zarobione.

2. Płacowa teoria zysku

Amerykański ekonomista Taussig zaproponował koncepcję, według której zyski są rodzajem wynagrodzenia wypłacanego przedsiębiorcom za ich usługi.

Mówiąc prościej, zysk wyartykułowany przez przedsiębiorcę jest nagrodą, którą można uzyskać za wykazanie się zdolnością. Jego nowatorski sposób myślenia zmienił sposób, w jaki postrzegamy przedsiębiorców i ich obowiązki w obecnych biznesach.

Podobnie jak robotnik otrzymuje wynagrodzenie za swoją ciężką pracę, przedsiębiorca jest nagradzany zyskiem w zamian za istotną rolę, jaką odgrywają w produkcji.

Podczas gdy robotnik wkłada wysiłek fizyczny, przedsiębiorca inwestuje energię umysłową w swoją pracę. Jako tacy nie różnią się niczym od zawodów takich jak lekarze i prawnicy, którzy polegają na wykorzystaniu pracy umysłowej. Zysk jest wtedy postrzegany jako forma wynagrodzenia za tę pracę.

3. Teoria ryzyka zysku FW Hawleya

Amerykański ekonomista Hawley zaproponował, że zysk jest wynikiem podejmowania ryzyka w biznesie. W szczególności najważniejszą funkcją przedsiębiorcy jest podejmowanie odważnych decyzji. Wszelka produkcja prowadzona w nadziei na zaspokojenie przyszłego popytu niesie ze sobą pewien stopień niebezpieczeństwa.

Jak stwierdził Drucker, istnieją cztery różne rodzaje ryzyka: wymiana, starzenie się, ryzyko ogólne i niepewność. Każdy z tych rodzajów musi być aktywnie zarządzany, aby zapewnić pomyślny wynik każdego przedsięwzięcia lub celu.

Obliczone ryzyka są objęte ubezpieczeniem, ale te nieznane i nieprzewidziane odbywają się na koszt przedsiębiorcy. Mimo to przedsiębiorcy nadal podejmują te niepewne niebezpieczeństwa, aby osiągnąć zysk przekraczający normalne zwroty, które uzyskaliby w innym przypadku. Bez możliwości zwiększenia nagród nikt nie byłby skłonny zostać przedsiębiorcą i ponosić takiego ryzyka.

W związku z tym, aby sprzyjać podejmowaniu ryzyka przez przedsiębiorcę i możliwościom zysku, nagroda musi przekraczać wartość podejmowanego ryzyka. Bez tej zachęty pieniężnej przedsiębiorcy będą mniej skłonni do podejmowania takich przedsięwzięć. W związku z tym większe ryzyko oznacza większe potencjalne korzyści w przedsięwzięciach biznesowych.

Hawley informuje nas, że jako przedsiębiorca możesz uniknąć pewnych ryzyk, płacąc stałą składkę ubezpieczycielowi. Jednak nie jest możliwe złagodzenie wszystkich zagrożeń tą metodą; gdybyś spróbował, zostałbyś zwykłym menedżerem i nie generowałby żadnych zysków.

4. Dynamiczna teoria zysku

W 1900 r. prof. JB Clark sformułował swoją progresywną dynamiczną teorię zysku, zgodnie z którą zysk jest konsekwencją postępu ekonomicznego w ustrukturyzowanym społeczeństwie i jest określany przez odjęcie ceny od kosztu produkcji towarów lub usług.

Według Clarka społeczeństwo gospodarcze można podzielić na zorganizowane i niezorganizowane grupy, przy czym te pierwsze można dalej podzielić na statyczne lub dynamiczne. Tylko poprzez stan dynamizmu może nastąpić postęp i zysk staje się dostępny.

W warunkach statycznych nie zachodzą żadne zmiany w czynnikach, takich jak wielkość populacji, wiedza technologiczna, wielkość kapitału, podejście firm do produkcji i skala przemysłu – wszystkie są w stagnacji. Ponadto czas jest wyabstrahowany z tego kontekstu, ponieważ istnieje całkowity brak wątpliwości; aspekty ekonomiczne pozostają niezmienne przez kolejne lata.

Przedsiębiorca ma więc pewność, że nie stwarza żadnego ryzyka. Cena towarów będzie równa kosztom ich produkcji; co oznacza, że ​​nie ma miejsca na zysk. Praca i kapitał wykorzystane przez tego przedsiębiorcę gwarantowałyby odpowiednio wynagrodzenie lub odsetki – jako wynagrodzenie za świadczone usługi. Takie rozwiązanie zapewnia, że ​​jeśli pojawi się jakakolwiek konkurencja w celu podwyższenia ceny towaru powyżej poziomu kosztów produkcji, taka zmiana zostanie szybko odwrócona, aby wyeliminować potencjalne zyski.

Doskonała konkurencja z natury zrównuje cenę z kosztami produkcji, eliminując wszelki potencjał nadwyżki zysku. Jak to ujął Knight, ceny towarów i usług są zawsze stałe, nie pozostawiając miejsca na podwyżki płac ponad obowiązki nadzorcze. Nasze społeczeństwo podlega ciągłym zmianom w stanie ciągłych zmian; codziennie wokół nas zachodzą dynamiczne zmiany.

5. Teoria innowacji Schumpetera

Schumpeter zaproponował teorię, która jest dość podobna do teorii Clarka, tylko teoria Schumpetera zagłębiła się w pięć zmian wymienionych przez Clarka i omówiła, w jaki sposób zmiany spowodowane innowacjami w procesach produkcyjnych prowadzą do zysku. Tutaj „innowacja” była określana bardziej holistycznie niż zmiany, o których mówił wcześniej Clark. W konsekwencji teoria ta zapewnia wgląd w to, w jaki sposób innowatorzy są nagradzani zyskiem za swoje oryginalne pomysły.

Innowacja to termin określający modyfikacje procesu produkcyjnego, które mają na celu obniżenie kosztów wyrobów. Może to przybierać różne formy, takie jak wprowadzenie nowej techniki lub zakładu, zmiana struktur wewnętrznych i struktury organizacyjnej, zmiana jakości surowców lub włączenie alternatywnych źródeł energii. Dzięki innowacyjnym technikom i strategicznemu handlowi firmy mogą tworzyć luki między obecnymi cenami a nowo obniżonymi kosztami.

Według Schumpetera istnieje wyraźna granica między wynalazkiem a innowacją. Innowacja dąży do obniżenia kosztów produkcji jako czynnik cięcia kosztów; oferując w ten sposób zysk ekonomiczny w zamian za tę rolę. Należy zauważyć, że nie wszyscy przedsiębiorcy posiadają zdolność tworzenia innowacji.

Aby odnieść sukces, innowacyjni przedsiębiorcy mogą korzystać z różnorodnych zasobów, takich jak wiedza techniczna i strategie redukcji kosztów. Poszukiwanie zysku jest głównym bodźcem do wprowadzania innowacji, co jasno pokazuje, że zysk jest siłą napędową postępu. W konsekwencji tylko ci przedsiębiorcy, którzy posiadają niezwykłe umiejętności, są w nie wyposażeni.

Zdaniem prof. Schumpetera, przedsiębiorcy są odpowiedzialni nie tylko za organizowanie i łączenie różnych czynników produkcji; ich prawdziwym celem jest wprowadzanie nowatorskich innowacji, które przyniosą znaczne zyski. Wprowadzając nowe pomysły i sposoby działania do organizacji, mogą zapewnić przewagę konkurencyjną nad innymi firmami i dać im przewagę, jeśli chodzi o uzyskiwanie dochodów.

6. Niepewna teoria zysku

Amerykański ekonomista, prof. Frank H. Knight, przedstawił teorię obarczoną niepewnością, zbudowaną na fundamencie ryzyka Hawleya, zgodnie z którą zysk jest zachętą do podejmowania ryzyka. Istnieją dwa rodzaje ryzyka: przewidywalne i nieprzewidywalne, przy czym to drugie jest określane przez samego Knighta jako „promień niepewności”.

Knight uważał, że rekompensata finansowa powinna być przyznawana osobom, które akceptują ryzyko niepodlegające ubezpieczeniu i nieprzewidziane przypadki. Rozróżnił dwa rodzaje ryzyka: takie, które można obliczyć metodami statystycznymi, takie jak pożar czy kradzież; i te, które nie mogą. Przykłady, takie jak powódź i obrażenia w wyniku wypadku, są środkami ubezpieczeniowymi dla firm ubezpieczeniowych na pokrycie związanych z nimi kosztów.

Koszt składek ubezpieczeniowych jest wliczony w całkowitą cenę produkcji. Jak zasugerował Knight, te przewidywane ryzyka nie kwalifikują się jako rzeczywiste ryzyka gospodarcze, które są warte jakiejkolwiek nagrody lub zysku. Mówiąc prościej, ryzyko podlegające ubezpieczeniu nie przynosi korzyści finansowych. Knight twierdzi, że zysk pochodzi z ryzyka niepodlegającego ubezpieczeniu i nieprzewidywalnych czynników ryzyka.

7. Teoria zysku krańcowej produktywności

Teoria dystrybucji profesora Chapmana odnosi się do czynnika, przedsiębiorcy. Mówiąc konkretnie, twierdzi, że zyski są równe krańcowej wartości przedsiębiorców i są określane przez ich odpowiednią produktywność krańcową.

W rezultacie, gdy wkład jednostki jest wyjątkowo wysoki, potencjalne nagrody również są wysokie – co pokazuje, że sukces przedsiębiorczy zależy od znacznego wysiłku!

Krzywa produktywności przychodu krańcowego przedsiębiorcy jest odpowiednikiem krzywej popytu, a im więcej firm przyłącza się do branży, tym MRP maleje.

Prowadzi to do opadającej krzywej MRP dla przedsiębiorców. W warunkach doskonałej konkurencji możemy przyjąć, że krzywa podaży dla przedsiębiorców jest doskonale elastyczna.

8. Frykcyjna teoria zysków

Teoria ta sugeruje, że typowa stopa zysku powinna być wypłacana właścicielom kapitału jako zachęta dla nich, aby nie trwonili swoich zysków ani nie gromadzili ich, ale zamiast tego inwestowali i oszczędzali.

W statycznym środowisku gospodarczym, w którym nie zachodzą żadne nieprzewidziane zmiany warunków popytu ani kosztów, firmy ostatecznie osiągnęłyby długoterminową równowagę i otrzymywałyby jedynie normalną stopę zysku z inwestycji i talentów przedsiębiorczych.

Takie okoliczności uniemożliwiłyby przedsiębiorstwom uzyskanie korzyści ekonomicznych. Frictional Theory of Profit wyjaśnia, że ​​zaburzenia lub wstrząsy są nieuniknione w gospodarce i mogą być spowodowane nieoczekiwanymi zmianami popytu konsumpcyjnego lub warunków kosztowych, prowadząc do zakłócenia równowagi.

To właśnie te okresy nierównowagi powodują, że niektóre przedsiębiorstwa osiągają dodatnie lub ujemne zyski ekonomiczne. Firmy w wysoce konkurencyjnej branży mogą osiągać zyski z powodu nierównowagi, nawet jeśli wszyscy przedsiębiorcy są identyczni. Ten rodzaj braku równowagi można zaobserwować w całym sektorze i tworzyć trwałe marże zysku dla firm, które na tym zyskują.

Kiedy koszty produkcji są niższe niż oczekiwano lub jeśli mogą żądać wyższych cen niż przewidywano, przedsiębiorcy uzyskają większy zwrot ze swoich zasobów w porównaniu z innymi produktami.

Jeśli koszty będą nieoczekiwanie wysokie lub ceny niższe niż przewidywano, przedsiębiorcy osiągną ujemny zysk. Tymczasem dodatnie zyski mogą utrzymywać się przez dłuższy czas, jeśli firmy z innych branż zaczną wchodzić do sektora, a ujemne zyski mogą się utrzymywać, dopóki specjalistyczny sprzęt generuje więcej pieniędzy, gdy jest używany w tej branży niż poza nią – na przykład przekształcanie jej w złom .

9. Monopolowa teoria zysków

Firmy monopolistyczne mogą generować ponadprzeciętne zyski dzięki swojej sile monopolistycznej, która pozwala im zmniejszać produkcję i podnosić ceny. Skutkuje to wyższymi zwrotami dla firmy monopolistycznej w porównaniu z sytuacją, gdyby istniała doskonała konkurencja.

Joan Robinson, EH Chamberlin i M. Kalecki zgodzili się, że niektóre firmy mają zdolność osiągania nadmiernych zysków ze względu na swój monopolistyczny status na rynku, na którym bariery wejścia są wysokie – co pozwala im na utrzymanie tych przewag przez długi czas, nawet gdy konkurencja ostatecznie powstać naturalnie.

Władza monopolistyczna może powstać z różnych powodów — ze względu na fakt, że jednostka lub firma ma wyłączną kontrolę nad podstawowymi zasobami niezbędnymi do produkcji, z korzyści skali, sankcji prawnych i patentów, a także rządowych ograniczeń importu.

10. Innowacyjna teoria zysków prof. Schumpetera

Zgodnie z teorią zysków dobrobyt gospodarczy jest wytwarzany przez rewolucyjne idee i wynalazki opracowywane przez przedsiębiorców. Joseph Schumpeter zapewnił, że głównym celem lidera biznesu jest wymyślanie nowych koncepcji w gospodarce, aw nagrodę za ten cenny wkład otrzymują zyski.

Mówiąc słowami Schumpetera, innowacja to każda nowa inicjatywa lub polityka przyjęta przez przedsiębiorcę w celu obniżenia kosztów produkcji i/lub zwiększenia popytu na jego produkt. Innymi słowy, jest to esencja, która pomaga przedsiębiorcom osiągnąć przewagę w dzisiejszym konkurencyjnym świecie.

W związku z tym innowacje można podzielić na dwie kategorie. Pierwszy typ innowacji obniża koszty produkcji i może obejmować wprowadzenie nowych maszyn, tańszej techniki lub procesu produkcji, wykorzystanie nowego źródła surowców, a także stworzenie lepszych metod organizacyjnych w firmie.

Istnieją dwa rodzaje innowacji: te, które obniżają koszty produkcji i te, które zwiększają popyt na produkt. Może to być wprowadzenie na rynek nowego produktu, wprowadzenie innowacyjnego projektu lub jego wariantu, znalezienie lepszych strategii reklamowych, aby przyciągnąć klientów – właściwie wszystko, co pomoże przyciągnąć więcej uwagi do Twojego produktu. Jeśli te starania zakończą się sukcesem – jeśli obniżą wydatki lub zwiększą sprzedaż – oznacza to wyższe zyski.

11. Teoria zysków efektywności menedżerskiej

Wreszcie teoria ta uznaje, że niektóre firmy są bardziej wykwalifikowane niż inne w zakresie zarządzania procesami produkcyjnymi i dostarczania klientom odpowiedniego produktu lub usługi.

Firmy o przeciętnym poziomie efektywności są nagradzane średnią stopą zwrotu. Ale firmy, które wykazują się wyższymi umiejętnościami kierowniczymi i zdolnościami produkcyjnymi, zasługują na rekompensatę za swoją doskonałość, uzyskując w ten sposób ponadprzeciętne zyski (tj. zyski ekonomiczne).

Teoria ta jest również znana jako kompensacyjna teoria marży zysku.

Wniosek!

Omówione powyżej teorie zysku mogą pomóc marginalnemu przedsiębiorcy w dokładnym określeniu swoich zysków. Przedsiębiorca musi wziąć pod uwagę popyt i płace, a także normalny zwrot z inwestycji przy obliczaniu potencjalnych zysków.

Jedynymi płacami branymi pod uwagę w obliczeniach są te, które są bezpośrednio związane z kosztami produkcji. Dlatego przedsiębiorcy muszą dobrze rozumieć swoje koszty i wielkość zysku, jakiego mogą się spodziewać, aby zmaksymalizować potencjalne zyski. Dzięki zrozumieniu podstawowych teorii zysku przedsiębiorcy mogą zapewnić sukces swojej działalności.

Co sądzisz o znaczeniu zrozumienia teorii zysku dla przedsiębiorców? Podziel się z nami swoimi przemyśleniami w komentarzach poniżej!

Podobał Ci się ten post? Sprawdź całą serię w Business