Jesteś „handlowcem” czy „inwestorem”?

Każda osoba lub instytucja, która kupuje aktywa na dowolnym rynku finansowym z zamiarem sprzedaży go z zyskiem, może być technicznie nazwana inwestorem. Istnieje jednak ogromna różnica między nastawieniami, z jakimi różni ludzie lub instytucje kupują i sprzedają aktywa na rynkach. Chociaż część decyzji inwestycyjnej jest racjonalna i mogła być przemyślana strategicznie, istnieje również część psychologiczna. Ponieważ diabeł tkwi w szczegółach, przejdźmy do tego, aby druga część mogła lepiej zrozumieć.

Kiedy mówimy o psychologii „inwestora”, używając ogólnej konotacji tego terminu, jest ona zupełnie inna niż psychologia „handlowca”. Same konotacje wynikają z tych różnic i odtąd będziemy używać tych samych konotacji w dalszej części tego artykułu. Różne kanały, wzdłuż których manifestują się te różnice, są następujące:

Horyzont Czasu (Okres utrzymywania inwestycji)

Handlowcy zazwyczaj patrzą na bardzo krótkoterminowe (w ciągu dnia) do krótkoterminowych (kilka dni) korzystne ruchy cenowe, aby uzyskać szybkie zyski, podczas gdy inwestorzy chcą czekać na swój czas i inwestować przez długi czas (czasem na zawsze), aby uzyskać zwrot.

Proces podejmowania decyzji

Traderzy są bardziej skłonni do szukania okazji, w których mogą wykorzystać zmienność cen i wstrząsy. Większa część podejmowania decyzji przez traderów prawdopodobnie ma charakter spekulacyjny i ma na celu wykorzystanie dynamiki ruchu giełdowego, która może być pozytywna lub negatywna. „Analiza techniczna” jest szeroko stosowana do przewidywania takich momentów z wyprzedzeniem w celu szybkiego podejmowania decyzji.

Z drugiej strony, inwestorzy są bardziej skłonni do przeprowadzenia należytej staranności przed podjęciem decyzji. Są również bardziej skłonni do przeprowadzenia głębszej analizy podstaw, aby lepiej zrozumieć firmy, ponieważ zwykle szukają trwałej przewagi konkurencyjnej.

Czas potrzebny na podjęcie decyzji

Handlowcy podejmują decyzje w bardzo krótkim czasie, zwykle od ułamków sekund do kilku godzin. Handlowcy muszą być w stałym kontakcie z pulsem rynków, ponieważ ceny mogą bardzo szybko rosnąć lub spadać w krótkich okresach czasu i prowadzić do ogromnych strat na ich pozycjach.

Inwestorzy prawdopodobnie poświęcą odpowiednią ilość czasu, zanim podejmą decyzję KUPNA lub SPRZEDAJĄC. Podczas gdy niektórzy inwestorzy indywidualni mogą zająć kilka dni badań, aby zdecydować się na inwestycję, niektóre fundusze hedgingowe i inwestorzy instytucjonalni czasami spędzają tygodnie, a nawet miesiące na zakończenie badań przed podjęciem ostatecznej decyzji inwestycyjnej.

Zdolność i gotowość do podejmowania ryzyka

Traderzy zazwyczaj nie mają do dyspozycji ogromnych ilości kapitału. Prawdopodobnie przyjmą wysoką dźwignię i zarobią pieniądze dzięki swojej zwinności i szybkości podejmowania decyzji. Wysoka dźwignia finansowa przy niskiej bazie kapitałowej wskazuje na ich gotowość do podejmowania wysokiego ryzyka.

Jest jednak mało prawdopodobne, aby inwestorzy skorzystali z jakiejkolwiek dźwigni bez określonej potrzeby strategicznej i mają mniejszą skłonność do podejmowania ryzyka, mimo posiadania wyższej bazy kapitałowej.

Podatność na stres i podejmowanie decyzji emocjonalnych

Traderzy muszą szybko podejmować decyzje i muszą stale monitorować ruchy cen swoich aktywnych transakcji, co jest stresujące i czasami decyzje podejmowane są na podstawie emocji zamiast logiki. Inwestorzy zwykle poświęcają czas na podejmowanie decyzji i dlatego są narażeni na znacznie mniej stresu, ale również w ich przypadku emocje odgrywają rolę w podejmowaniu decyzji

Wykorzystanie dźwigni i wolumenów

Handlowcy zawsze szukają możliwości krótkoterminowych, które prawdopodobnie będą również niewielkie pod względem wielkości pod względem ruchu cen. Biorąc pod uwagę koszty transakcyjne kupna i sprzedaży papierów wartościowych, aby osiągnąć znaczne kwoty zysku, handlowcy muszą stosować dźwignię, czyli handlować za pożyczone pieniądze. Jednak inwestorzy również stosują dźwignię finansową, gdy ma ona do odegrania strategiczną rolę w inwestycji – w sposób tak egzotyczny, jak wykup lewarowany (LBO) LUB tak prosty, jak zakup domu za pomocą kredytu mieszkaniowego udzielonego przez instytucje finansowe.

Dźwignia finansowa pomaga w powiększaniu zysków, ale może również zwiększać straty. Spróbujmy to zrozumieć na dwóch poniższych przykładach:

Przypadek A: Bez dźwigni (brak pożyczonych środków)
	Przypadek 1: Zysk	Przypadek 2: Strata
Kapitał własny tradera	$10000
Cena zakupu akcji	10$	10$
Cena sprzedaży akcji	$10,5	9,5
Liczba zakupionych akcji	10000$/10$ = 1000
Zysk/ (strata) na jednostkę magazynową	0,5 zł	(0,5 USD)
Zysk netto / (strata)	1000 * 0,5 USD = 500 USD	1000 * (0,5 USD) = (500 USD)
Kapitał netto po zakończeniu transakcji	10 000 $ + 500 $ = 10 500 $	10000 USD – 500 USD = 9500 USD
Zysk netto/ (strata) %	500 USD/10 000 USD*100 = 5%	(500 USD) / 10 000 USD*100 = -5%

# Zakładając znikome zainteresowanie prostotą

Powyższe przykłady wyraźnie wskazują, że dźwignia zwiększa zarówno zysk, jak i stratę, a tym samym zwiększa ryzyko nieodłączne w transakcji poprzez rozszerzenie rozkładu prawdopodobieństwa potencjalnych zwrotów.

Jako uczestnik rynku ważne jest, aby jasno określić swoją strategię inwestycyjną (obrót lub inwestowanie), aby móc odpowiednio wybierać, rozwijać i utrzymywać swój portfel. Podejściem lub strategią może być – handlowanie lub inwestowanie, ale niezwykle ważne jest, aby wiadra inwestora i inwestora były oddzielone od siebie i nie mieszać ich niezależnie od wyników twojego portfela.

Szybkie podsumowanie:

Nastawienie „handlowca” znacznie różni się od nastawienia „inwestora”. Podczas gdy inwestorzy szukają wielu małych i szybkich wygranych, inwestorzy szukają kilku wspaniałych długoterminowych wygranych. Proces podejmowania decyzji i nieodłączne ryzyko w tych podejściach również różnią się odpowiednio.