Sosyal medyanın kişiler arası ilişkilere etkisi

Aya Ali Al Zayat tarafından

“Teknolojinin insan etkileşimimizi aşacağı günden korkuyorum. Dünya bir aptallar kuşağına sahip olacak.”

- Albert Einstein

Sosyal medyanın büyümesi bu yüzyılın en önemli özelliklerinden biri olmuştur. Facebook, Instagram, Twitter, Weibo ve daha birçok sosyal ağ hizmeti her gün milyarlarca insanı etkiliyor. Sosyal medyanın sürekli büyümesi sonucu ortaya çıkan tartışmalar genellikle kişilerarası ilişkilerin azalması ve bundan kaynaklanan tüm sorunlarla ilgilidir. Bu makalede, sosyal medyanın insan etkileşimleri ve ilişkileri üzerindeki iyi ve kötü etkilerini açıklamak için kişisel deneyim ve araştırmalarla birlikte madalyonun her iki tarafı da resmedilecektir.

Sosyal medyanın orijinal fikri, başta yetişkinler olmak üzere insanları birbirine bağlamak ve onlara internet erişimi olduğu sürece dünyanın her yerinde birbirleriyle iletişim kurabilecekleri bir platform sunmaktı. Bu fikir çok asil ve birçok kişiye hitap etti, bu nedenle sosyal medya türlerinin ve platformlarının kısa sürede katlanarak büyümesi. Ek olarak, bu platformlar aile bağlarının gelişmesine yardımcı oldu ve hatta iş aramayı kolaylaştırdı. Ancak tüm bunlar, çocuklar sosyal medyayı oyun oynamak için kullanmaya başladıklarında ve çoğunlukla memler, sarmaşıklar ve diğer komik içeriklerle saatler harcamaya başladıklarında önceden haber verilmişti. Sosyal medya hızla orijinal noktasını kaybetmeye başladı ve işe yaramaz ve hatta tehlikeli bir şeye dönüştü. Sosyal ağ servisleri, iletişimi kopmuş veya birbirine yakın yaşamayanları bir araya getirmek, aile ve iş arkadaşlarının daha hızlı bilgi paylaşmasına yardımcı olmak yerine, kullanıcısının çoğunluğu gençlerden oluşan bir eğlence ve istismar kaynağı haline geldi.

Sosyal medyada popülerlik hızla herkesin ulaşmak istediği bir hedef haline geldi. İnsanlar daha fazla görüş, beğeni veya arkadaş edinmek için hayal edilemez şeyler yapmaya istekli hale geldi. Sonuç olarak, çocukluk arkadaşları sosyal statüleri nedeniyle ayrı düşebilir, çocuklar internette fotoğraflarını gördüğü veya akşam nereye gideceklerini öğrendiği için çocuklar kaçırılabilir ve insanlar ölüm tehditleri alıp şantajlara maruz kalabilir. Bunlar daha sosyal medyanın ortaya çıkmasından önce yaşanırken, sosyal medyanın “yardımıyla” bu tür sorunların sayısı arttı ve artmaya devam ediyor. Siber zorbalığın faillerinden bazıları bunu eğlence amaçlı yapıyor ve birçok insanı ömür boyu yaralıyor. Sorun o kadar şiddetlidir ki, bazı durumlarda kurbanlar kendilerine uygulanan muamele yüzünden intihar ederler. Sahte hesaplar zorbalığı kolaylaştırıyor ve kimlik hırsızlığı bile eskisinden daha büyük bir sorun haline geldi.

Tüm bu sorunlar endişe vericiydi, bu nedenle sosyal medya geliştiricileri daha fazla kural uygulamayı başardı ve sahte ve kuralları ihlal eden hesapları devre dışı bırakmaya ve silmeye başladı, ancak bu yeterli değildi ve hala yeterli değil çünkü bu sorun hala endişe verici.

Daha çok bilinen “küresel” konulardan örnekler verdikten sonraki bölümde, kişisel deneyimler ve sosyal medyanın kendi yaşamı ve ilişkileri üzerindeki etkisine ilişkin örnekler sunulacak ve tartışılacaktır.

Bir oyun alanının yakınında yaşarken, her yıl daha az çocuğun dışarıda oynamaya veya takılmaya geldiğini fark ettim. Aynı binadan çocukların oyun alanı yerine önünde oynadığı bir zamanı hatırlıyorum çünkü çocuklarla dolup taşıyordu ve salıncakların ya da bankların hiçbiri müsait değildi. Yazın futbol, ​​basketbol, ​​voleybol, saklambaç ve hatta kendi uydurduğumuz oyunlardan bazılarını, kışın ise kızak ve kartopu oynadığımızı hatırlıyorum. Dışarıda oynayarak ve havanın tadını çıkararak böyle güzel bir çocukluk geçirdikten sonra, yaşıtları arasında bire bir insan etkileşimlerinden bu kadar keyif almayacak yeni nesil çocuklar için üzülüyorum. Modern okullar bu tür etkileşimler sunsa da, oyun oynayarak ve arkadaşlarla her şey hakkında konuşarak vakit geçirmenin keyfini tam olarak yakalayamazlar.

Beni hayrete düşüren şey, benden beş yaş küçük olan kardeşimin ben onun yaşındayken yaşadığımdan çok farklı bir hayat sürmesi. Benden farklı olarak, arkadaşlarıyla diğer çevrimiçi oyun platformlarında Xbox live aracılığıyla etkileşime giriyor. Küçük çocukların fiziksel aktivite eksikliği veya Güneş'ten D vitamini eksikliği nedeniyle obez olduklarını veya başka kusurları olduğunu görmek oldukça üzücü.

Bu çevrimiçi oyun platformları aracılığıyla birçok farklı insan türüyle tanışabileceğinizi ve hatta bazılarıyla arkadaş olabileceğinizi kabul ediyorum, ancak kişinin bırakın kişiliğini ve gerçek niyetini, profil resminin kendilerine ait olup olmadığını bile bilmek zor. Bu özel sorun, oyun platformu avatarları kullandığında ve oyuncuların kişisel bilgilerini kontrol etmediğinde daha da büyür.

Ancak, sosyal medyanın birçok iyi tarafı var. Dünyanın her yerinde bir aileye sahip olmak, internetten önce onlarla iletişim kurmak kolay değildi. Genellikle yılda bir veya iki kez konuşurduk ve birbirimizi hiç görmezdik. Aile bağlarını sürdürmek çok zordu, ancak sosyal medyanın yaygınlaşmasıyla bu görevin yerine getirilmesi daha kolay hale geldi. Facebook üzerinden bayram selamları bile başka bir kıtada yaşayan akrabalarımızla iletişim kurmanın harika bir yoludur. Ancak sosyal medya siteleri uzaktaki ailemizle bağlantı kurmamıza yardımcı olurken, bizi yakın ailemizden de uzaklaştırabilir. Tüm aileniz en son ne zaman birlikte yemek yedi? En son ne zaman birlikte bir masa oyunu oynadınız veya birlikte bir şey yaptınız? Suç sadece çocukların değil, bilgisayar ve cep telefonlarında saatler geçirmeleri, yetişkinlerin de siber dünyaya sürüklenmeleri ve aileleriyle vakit geçirmeyi unutmaları.

Ne yazık ki birçok insanın bir kafede oturup konuşmadığına şahit oldum. Küçükken otobüste veya yürürken karşılaşan insanların hikayelerini duyardım. Şimdi, herkesin istediği tek şey Facebook veya Instagram profilinizin bağlantısı. İnsanlar dünyayla yüzleşmek yerine kendilerini kapatıyorlar ve Twitter ve Tumblr'ın bambaşka, hayali dünyalarında yaşıyorlar. Neden şimdi bu kadar çok içe dönük insan var? Sebebin bir kısmı kesinlikle sosyal hayatımızın değişme şeklidir. İnsanları kabul etmeye çalışmak yerine, özellikle internette sert sözlerin ve eylemlerin olumsuz etkilerini görmek daha zor olduğundan, onlara karşı çeteleşmek ve hakaret etmek çok daha kolay hale geldi. Herhangi bir temelde başka birine hakaret eden bir çocuk, o kişinin ağlamaya başladığını gördüğünde muhtemelen kendini kötü hissedecektir. Ancak çığlıklar bilgisayar ekranından görülemez, ancak etkileri daha kötü olmasa da aynı kalır.

Ortaokul arkadaşlarımla iletişimin artık sadece sosyal medya üzerinden gerçekleştiğini kabul ediyorum, çünkü çok farklı hayatlar yaşıyoruz ve farklı programlarımız var. Öte yandan birbirimizi görüp yüz yüze konuşsak dostluklarımızın daha da güçleneceğine inanıyorum. Dokuz yıl boyunca arkadaşlarımı aradığım insanlar, artık tatillerde ve genel doğum günü dileklerinde nadir mesajlara indirgendi. Ayrıldık, ama zaman zaman çevrimiçi mesajlarla da olsa onlardan haber almaktan mutluyum.

Malay Shan'ın dediği gibi: "Sosyal medya siteleri bir bağlantı yanılsaması yaratır," çünkü sosyal medya sitelerindeki arkadaşlar ve takipçiler çoğunlukla yabancıdır ve mevcut arkadaşlarımızla yabancı olmak istemiyorsak, sosyal medyadan çıkış yapmalıyız. ve onlarla kaliteli zaman geçirin. Asıl sorun şu ki, insanlar bir süre sonra sosyal medyayı gerçek hayattan ayırt etmekten vazgeçiyor. Orada gördükleri her şeye inanmaya başlarlar ve ancak sosyal medya aracılığıyla paylaşılan bir şey kabul edilebilir. Yeni doğan bebeğinizin fotoğraflarını göndermediyseniz, kimse sizi tebrik etmeyecek. Yaz tatilinizin fotoğraflarını göndermediyseniz, kimse size inanmayacaktır. Bunun dışında, insanlar anlamsız şeylere kafayı takmaya başlarlar, örneğin biri mesajınızı görüp hemen cevap vermediğinde, birisinin resmini beğenip sonra fikrini değiştirdiğinde veya hatta birisinin ne kadar süre çevrimiçi olduğu ve ne kadar süre çevrimiçi olduğu gibi. İnsanlar zamanlarını kütüphaneye gitmek gibi çok daha faydalı şeylere harcamak yerine, her gün saatlerce haber akışlarında gezinerek ve çoğunlukla yararsız milyonlarca birim bilgiyi özümseyerek geçiriyorlar. Sonuç olarak, insanlar daha tembel, daha stresli ve yorgun oluyorlar.

Ne yazık ki, günümüzde sosyal ağ hizmetleri çoğunlukla sadece yararsız veya etik olmayan amaçlar için kullanılmaktadır. Bu yolda ilerlemeye devam edersek, belki çocuklarımız konuşmayı ya da insan duygularının temellerini hissetmeyi unutacaklar. Belki internette tanışacaklar ve sosyal medya dışında hiç görmedikleri bir aileleri olacak. Belki de bizden daha az mahremiyete sahip olacaklar ve bu sorunla ilgili bir şeyler yapmazsak belki de çok genç yaşta obez ve depresyona girecekler. Arada bir telefonlarımızı kapatmalı ve tanımadığımız insanların fotoğraflarına bakmak yerine, mümkün olduğunca tanıdığımız ve sevdiğimiz kişilerle birlikte olmalıyız. Bir gün elimizde kalan tek şey fotoğraflar ve durumlar ve umarım zamanında uyanırız ve tüm bilgilerin hiçbir şey ifade etmediğini görürüz, çünkü bu sadece bir kopyadır, gerçek hayat değil.

NOT: Bu, Deneme Yazma Yarışmamıza katılan bir makaledir. İkincilik ödülü için yarışan makalelerden biri olarak seçilmiştir. Tebrikler!

Öğrenci detayları:
İsim: Aya Ali Al Zayat
Yaş: 17
Okul: İlk Boşnak Lisesi
Yazardan birkaç söz:

Bir oyun alanının yakınında yaşıyorum ve her yıl daha az çocuğun gelip oynadığını görüyorum. Bu fenomen bana çok daha yaşlı olmamama rağmen insan etkileşiminin bu kadar kısa sürede nasıl değiştiğini fark ettirdi, bu yüzden bir çözüm bulabilmek için “sosyal medyanın kişilerarası ilişkilere etkisi” konusunu araştırdım. bu soruna.